Baalbek to jedno z najbardziej tajemniczych miejsc na ziemi. Wychowani na "Panu Samochodziku", trenując wyobrażnię na Danikenie, Sitchinie i Hancocku, pewnego dnia pojawiliśmy się w Libanie. Gniazdo Hezbollah przyjęło nas przyjaźnie, na pamiątkę zostały T-shirty z ich napisami i niezwykłe zdjęcia rzymskich ruin.
Około 2 000 lat p.n.e. Baalbek był zamieszkany przez Fenicjan, słynnych żeglarzy i twórców pisma alfabetycznego. To oni zbudowali tam pierwszą świątynię poświęconą Baalowi.
Praktykowali mroczne rytuały: składanie ofiar z ludzi, uprawianie prostytucji świątynnej, kazirodztwo i rytualny kanibalizm.
Kiedy Aleksander Wielki podbił kraj, zaczęto czcić bóstwa greckie. Baala utożsamiono z Zeusem a w świątyni powstała wyrocznia tak ważna jak ta w Dodonie czy Delfach. Miasto zmieniło nazwę na Heliopolis - Miasto Słońca.
Po śmierci Aleksandra, ziemią władali królowie z egipskiej dynastii Ptolemeuszów aż do przybycia Rzymian.
Po rozpadzie Cesarstwa Rzymskiego, kraina należała do Bizancjum, a w VII wieku została podbita przez Arabów.
Mieszkańcy Doliny Bekaa: muzułmanie, maroniccy chrześcijanie i prawosławni zachowali legendy sprzed potopu. Podobno pierwsze miasto Baalbek zostało zbudowane przez Kaina, którego Bóg zesłał na wschód od Edenu za zamordowanie Abla. Po potopie popadło w ruinę i zostało odbudowane przez rasę olbrzymów.
"A w owych czasach byli na ziemi giganci; a także później, gdy synowie Boga zbliżali się do córek człowieczych, te im rodziły. Byli to więc owi mocarze, mający sławę w owych dawnych czasach (Rdz 6,4)."
Gilgamesz w swoim eposie opisuje start rakiety kosmicznej z platformy w Baalbek.
"Niebo wstrząsnęło, ziemia zagrzmiała,
Chociaż świt wstawał, zapadły ciemności,
Błyskawica rozdarła przestwór, strzelił płomień,
Chmury spuchł i lunęło śmiercią!
Potem jasność znikła, ogień wygasł,
A wszystko, co spadło, obróciło się w popiół".
przybyli na Ziemię jakieś 400 000 lat temu i zbudowali Baalbek, wieżę rakietową i miejsce lądowania.
""Nie zgadzam się z głównym poglądem archeologicznym, że którykolwiek z trzech megalitycznych bloków w kamieniołomie lub enigmatycznych megalitycznych fundamentów Świątyni Jowisza jest dziełem Rzymian. Wierzę, że te ogromne megality długo przed wybudowaniem Świątyni Jowisza mają prawdopodobnie 12 000 lat lub więcej"
Powodem tych kontrowersyjnych tez jest fakt, że świątynia Jowisza zbudowana została na kamiennej platformie w skład której - z jej zachodniej strony weszły 3 gigantyczne obrobione głazy(Trilithon) Trylity, o szerokości 3,6 m, wysokości 4,16 m i długości niemal 20 m. Każdy z nich - według współczesnej oceny - ważyć musi około 700 ton.
Wycięte one zostały w oddalonym o 1,5 km kamieniołomie, przeniesione na miejsce budowy i tak dokładnie dopasowane, że z pewnej odległości niewidoczne są nawet miejsca ich styku.
Jak ten, wycięty 2 000 lat temu.
„Kamień brzemiennej kobiety” (Hadjar el Hibla) ma wymiary 21,5 × 4,8 × 4,2 m i waży ok. 1000 ton. Obliczono, że do jego przesunięcia potrzeba 40 000 silnych mężczyzn.
Inne skomplikowane wyliczenia ograniczyły liczbę do 20 000, co wciąż wydaje się niemożliwe do zrealizowania
.